ამ დროისთვის მომხმარებელთა მოლოდინის სტანდარტმა მიაღწია ყველა დროის მაქსიმუმს, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც საქმე ეხება ციფრულ სამყაროს.  ის რაც ოდესღაც განიხილებოდა, როგორც დიფერენციატორი ან განვითარებადი ტენდენცია, სწრაფად გახდა მომხმარებლის მოლოდინის სტანდარტი.  მიუხედავად იმისა, ვიმყოფები სამხრეთ ამერიკის ჯუნგლებში, კოლორადოს მთის მწვერვალზე თუ ატლანტიკის თავზე მფრინავ თვითმფრინავში, მოლოდინი მაქვს, რომ მე როგორც მომხმარებელს მქონდეს სრული ციფრული წვდომა იმაზე რისი გაკეთებაც მსურს იმ მომენტში.  გარდა ამისა, მე მოველი, რომ ციფრულმა სამყარომ იცის ვინ ვარ და ვარაუდობს იმას თუ რისი გაკეთება მსურს. ასევე, მაქვს მოლოდინი, რომ ციფრული სამყარო აღწერს ყველაფერ იმას რაც დღემდე გამიკეთებია, შესაბამისად, როცა მომავალში მექნება უშუალო გადაკვეთა რომელიმე ბრენდთან მას ექნება შესაძლებლობა სრულად ნახო ჩემი წინა ინტერაქცია მათთან. … და ეს ყველაფერი ისე, რომ მე არც კი ვაცნობიერებდე იმას, რომ ჩემს შესახებ ინფორმაცია ასე ინახებოდა და გროვდებოდა.  

თუ ეს სასაცილოდ მაღალ სტანდარტად ჩანს, მართლაც ასეა. თუმცა, ეს დღევანდელი რეალობაა. ფსონები მაღალია, მოლოდინი კი უფრო კიდევ უფრო მაღალი. მაშ, რა უნდა გააკეთონ ბრენდებმა დღეს წარმატების მისაღწევად ასეთი მოლოდინების მქონე მომხმარებლებით სავსე სამყაროში, რომელთაც მუდმივად განვითარებადი და მაღალი მოთხოვნები აქვთ? ეს სტატია ასახავს რამდენიმე ნაბიჯს, რომელიც თქვენ და თქვენს ორგანიზაციას შეგიძლიათ გადადგათ თქვენი ბაზრის განვითარებისთვის, რათა დარჩეთ თამაშში.  

პირველ რიგში, ყოველთვის დაიწყეთ მიზნებით.

ეს შეიძლება უკვე აშკარა ფაქტად მოგეჩვენოთ, მაგრამ გაგიკვირდებათ, რამდენ ბრენდთან ვთანამშრომლობთ, რომლებიც თავიდანვე პრობლემის გადაჭრისკენ მიილტვიან, მანამ სანამ მკაფიოდ ჩამოვაყალიბებთ მიზნებს.  ეს ჰგავს პირდაპირ „როგორ“-ზე გადასვლას „რატომ“-ზე ფიქრის გარეშე. ეს ადამიანის ბუნებაა, სურს სწრაფად სიარული და საქმის სწრაფი გაკეთება,  მაგრამ სამყაროში, სადაც გამოცდილება განსაზღვრავს და განაპირობებს მომხმარებლის აღქმასა და ურთიერთობას, ეს შეიძლება იყოს თქვენი ბრენდისთვის ძალიან ცუდი შედეგის მომტანი. 

ამის გათვალისწინებით, კითხვები, რომლებიც უნდა დასვათ, მარტივია: რის მიღწევას ცდილობთ საბოლოოდ? რა გამოწვევის გადალახვას ცდილობთ? არის თუ არა მიზანი ახალი მომხმარებლების შეძენა ან იმ მომხმარებლების რაოდენობის გაზრდა, რომლებიც ახლა თანამშრომლობენ თქვენს ბრენდთან. ეძებთ ახალ ბაზარს? ცდილობთ ახალი დემოგრაფიული ან სოციალურ-ეკონომიკური ჯგუფის ან თუნდაც გეოგრაფიული ჯგუფის ყურადღების მიპყრობას? რის მიღწევას ცდილობთ და როგორ გამოიყურება თქვენი წარმატება?

მას შემდეგ რაც განსაზღვრავთ თქვენს სასურველ შედეგს, შეგიძლიათ დაიწყოთ მუშაობა იმაზე თუ როგორ მიაღწევთ ამ საბოლოო მდგომარეობას,  რათა შექმნათ საგზაო რუკა და დაგეგმოთ თუ როგორ განახორციელებთ ამ მიზანს. 

შემდეგი- მნიშვნელოვანია, რომ არ დააშენოთ თქვენი გეგმა გამოსავალზე. 

მას შემდეგ რაც გაიგებთ, თუ სად არის ხარვეზები და ჩავარდნები, შეძლებთ ნათლად დაინახოთ უნიკალური საჭიროებები და დიფერენციები, რაც თავის მხრივ სწრაფად მოგცემთ შესაძლებლობას პრობლემის გადაჭრის მეთოდი უფრო სწრაფად დანერგოთ ბაზარზე.  მაგრამ ერთ-ერთ საკვანძო საკითხს, რომელსაც მე ხშირად ვხედავ, არის ის რომ ორგანიზაციები გამოსავლის ძიებისას კარგავენ ობიექტებსა და მიზნებს, რომლისთვისაც თავდაპირველად დაიწყეს ბრძოლა. უნდა გვახსოვდეს რომ კონკრეტული პროდუქტი და გადაჭრის გზა ვერასდროს მოაგავრებს მასშტაბურ ბიზნეს პრობლემას. ეს არის დიდი პრობლემის გადაჭრის ხელშემწყობი ელემენტი.

აქ მთავარია, თავდაპირველი განზრახვის შენარჩუნება, არ უნდა დაგვავიწყდეს რისი აშენება გვსურს.  ეს არ არის უბრალოდ აპლიკაციის ან ვებსაიტის თუ  ყველაზე გასაოცარი გამოცდილების მიცემა მომხმარებლისთვის.  თუ ეს არ ეხმარება თქვენს მომხმარებლებს გააკეთონ ის, რაც უნდათ, როცა უნდათ და როგორც უნდათ მაშინ რა რა არის მიზანი? 

საბოლოოდ, განვითარდით იმ ბაზარზე, რომელშიც იმყოფებით.

არსებობს სამი ტრადიციული განზომილება, რომელიც ბრენდებმა უნდა გაითვალისწინონ, როდესაც ისინი უყურებენ ბაზრებს თავიანთი ბირთვის გარეთ: კულტურა, ტექნოლოგია, ლოჯისტიკა.

პირველი, რაც თქვენ უნდა გესმოდეთ, არის გარემო და კულტურა იმ ბაზრისა, რომელზეც აპირებთ ოპერირებას. ხშირად სამყაროს განვიხილავთ, როგორც ერთიან გლობალურ კულტურას ან როგორც სტერეოტიპების ერთობლიობას. ვამბობთ, რომ არსებობს ამერიკული კულტურა ან აზიური კულტურა, ანუ კულტურას თითქმის კონტინენტურ დონეზე ვყოფთ. მაგრამ რეალობა ისაა, რომ კონკრეტულ ქვეყნებში, კონკრეტულ ქალაქებში აღმოაჩენთ, რომ არსებობს ძალიან უნიკალური და განსხვავებული მსოფლმხედველობა და ინდივიდუალური შეხედულებები. ეს საბოლოოდ დაუკავშირდება ემოციურ მოთხოვნილებებს, რომლებიც უნდა გაააქტიუროთ ამ ბაზრის ყურადღების მისაქცევად. არავითარ შემთხვევაში არ მიუახლოვდებით იდეას, რომ  “ერთი ზომა ყველასთვის შესაფერისია”. კომუნიკაცია უნდა დაიწყოს ინდივიდუალური საჭიროებების აღიარებით და იმის გაგებით, თუ რა არის მნიშვნელოვანი კონკრეტული მსოფლმხედველობისთვის. ეს შექმნის ემოციურ სიახლოვეს მომხმარებლთან, რაც ბრენდებს ასე ძალიან სურთ. მეორე და გარკვეულწილად აშკარა განზომილება არის ის, რომ თქვენ უნდა ააწყოთ სტრატეგია, რომელიც შეესაბამება და ერწყმის იმ ტექნოლოგიურ და ინფრასტრუქტურულ რეალობას, რომელ ბაზარზეც აპირებთ შესვლას. და ამას თავისთავად რამდენიმე განსხვავებული მიმართულება აქვს. მაგალითისთვის განვიხილოთ ბრენდები, რომლებიც მუშაობენ ყოველდღიურად მოხმარებად ნივთებზე, რომლებიც ცდილობენ გაფართოებას ცენტრალურ და სამხრეთ ამერიკის ქვეყნებში. გამოწვევა დამოკიდებულია იმაზე თუ სად ხართ, სხვადასხვა სივრცეში არსებობს სხვადასხვა დონის ინფრასტრუქტურა. ზოგიერთ ადგილს აქვს ფიჭური ინფრასტრუქტურა, რომელიც ყველგან არის გავრცელებული და სწრაფია,  მაგრამ გარკვეულ გეოგრაფიულ არეალებში ის შეიძლება შემოიფარგლოს ფიჭური კავშირის 2G და 3G თაობებით. ფართოზოლოვანი ხელმისაწვდომობის სხვადასხვა დონის პირობებში, მომხმარებელს ექნება განსხვავებული მოლოდინები, რომლებსაც ბრენდები უნდა აკმაყოფილებდნენ. 

და ბოლოს, არის ლოჯისტიკური საკითხები, რომლებიც დამახასიათებელია კონკრეტული გეოგრაფიული არეალისთვის, რაც რა თქმა უნდა ბრენდებმა უნდა მიიღონ მხედველობაში.  მაგალითად, ზოგიერთ ქვეყანასა და კულტურაში ძალზედ მაღალი სტანდარტით არის დაცული კონფიდენციალურობა. შესაბამისად განსხვავდება ის თუ რამდენის გაზიარება სურს მომხმარებელს და რამდენის მიღება სურს სანაცვლოდ. ეს სცილდება ინფორმაციის დაცულობის ზოგად საკითხებს. ზოგიერთი კულტურა უფრო ღიაა, ზოგი კი უფრო ჩაკეტილი. სხვადასხვა კულტურაში იუმორის განსხვავებული აღქმაა და ის რაც ზოგიერთი კულტურისთვის სასაცილოა სხვისთვის შეურაცჰმყოფელია. ვამბობთ ლოჯისტიკას,  მაგრამ ის ასევე მოიცავს ყველა სხვა საკითხს, რაც ხელს უწყობს ეფექტური კომუნიკაციების შექმნას. თქვენ შეიძლება მას პერსონალიზაციაც კი უწოდოთ კულტურულ ან თუნდაც სუბკულტურულ დონეზე.

მიუხედავად იმისა, რომ ეს სამი პრინციპი, რა თქმა უნდა, არ არის ყველაფერი, რაც უნდა გვახსოვდეს ეფექტური ციფრული სტრატეგიის შექმნისას, ღრმად გვჯერა, რომ წარმატების საიდუმლო მდგომარეობს ძირითადი პრინციპების ზედმიწევნით შესრულებაში.